ஐஸன்மேனின் ஊகக்கொள்கையை ஆய்வாளர்கள் ஏன் புறக்கணிக்கிறார்கள்?

Response to Robert Eisenman in the Huffington Post (Oct. 22, 2013) and Jerusalem Post (Oct. 21, 2013)

By Greg Doudna

October 2013

www.bibleinterp.com/articles/2013/10/dou378031.shtml

நான் (Greg Doudna) ஐஸன்மேனின் புத்தகத்தை படித்துக்கொண்டு இருந்தேன், இவரது பரிந்துரையின் காரணமாக, முதன் முதலாக சவக்கடல் சுருள்கள் கார்பன் 14ன் முறைப்படி அதன் காலத்தை அறிய ஸ்விட்சர்லாண்ட், ஜூரிக் பட்டணத்தில், 1991ம் ஆண்டு ஆய்வு செய்யப்பட்டது என்பதை அறிந்துக்கொண்டேன். அதை படித்த போது, கார்பன் 14 முறை மீது எனக்கு அதிக ஆர்வம் உண்டாகிவிட்டது.  ஐஸன்மேனை நான் ஏற்கனவே 1987ம் ஆண்டு பாஸ்டனில் சந்தித்து இருந்தேன், அப்போது அவர் எனக்கு நல்ல அறிவுரைகளை கொடுத்தார். பலமுறை அவர் எனக்கு தொலைபேசி மூலமாக அழைத்து பேசினார், நான் பல்கலைக்கழகத்தில் இடமாற்றம் அடைவதற்கு எனக்கு உதவி செய்துள்ளார், இதனை மறக்கவே முடியாது. 

1991ம் ஆண்டு, நான் கொர்னேல் பல்கலை கழகத்தில்  முதலாமாண்டு படித்துக்கொண்டு இருக்கும் போது, ஐஸன்மேன் என்னோடு தொடர்பு கொண்டு, ‘நாம் கலிபொர்னியாவிற்கு’ போவோம் வா என்று அழைத்தார், நானும் அவரோடு சென்றேன். இந்த பயணம் மிகவும் முக்கியமானதாகும், அவரது குடும்பம் எனக்கு காட்டிய அன்புக்கும் உபசரிப்பிற்கும் நான் என்றும் நன்றியுள்ளவனாக இருப்பேன். இது மட்டுமல்ல, இதுவரை யாரும் பார்க்கமுடியாத ஒன்றை எனக்கு அவர் காட்டினார். அதாவது எந்த ஒரு மாணவனும் இதுவரை பார்க்காத, மக்களின் முன்னிலையில் கொண்டுவரப்படாத, ‘சவக்கடல் சுருள்களில் படங்களை’ இவர் எனக்குக் காட்டினார். நான் தான் உலகத்தில் முதன் முதலாக அச்சுருள்களை பார்த்த மாணவன். 

2006ம் ஆண்டு, ஐஸன்மேன் வெளியிட்ட ‘The New Testament Code’ என்ற புத்தகத்திலும் (பக்கம் 41-44), ஹப்பிங்சன் போஸ்ட், மற்றும் ஜெருசலேம் போஸ்ட் என்ற பத்திரிக்கைகளிலும் அவர் என்னைப் பற்றி கீழ்கண்டவாறு எழுதியுள்ளார்:

அவர் என்னைப் பற்றி எழுதும் போது, ’இது ஒரு மிகப்பெரிய ஏமாற்றத்தை  எனக்கு கொடுத்தது’ என்று எழுதினார். ஏனென்றால், சவக்கடல் சுருள்கள் இரண்டாம் முறை கார்பன் 14 சோதனைக்கு உட்பட்டதற்கு நான் காரணமானேன் (டக்சன் 1994-95). அவர் ஏன் இப்படி எழுதினார் என்பதை புரிந்துக்கொள்ள, நம் முந்தைய கதையை இப்போது தொடர்கிறேன்.

கலிபோர்னியாவில், ஐஸன்மேன் எனக்கு சவக்கடல் சுருள்களின் படங்களை (Micro Film) காண்பித்தார். ஜூரிக் பட்டணத்தில், AMS (“Accelerator Mass Spectrometry”) முறையில் கார்பன் 14 சோதனை செய்யப்பட இவர் தான் பரிந்துரை செய்தார், இந்த சோதனையின் முடிவு இவருக்கு சாதகமாக அமையவில்லை. இவர் எதிர்ப்பார்த்தது, கி.பி. முதல் நூற்றாண்டு என்று முடிவு வரும் என்பதாகும், ஆனால், இந்த சோதனையும் கி.மு. முதல்/இரண்டாம் நூற்றாண்டு என்று வந்தது. எங்களுடைய பயணத்தின் போது, இந்த கார்பன் 14 பற்றி இவரிடம் கேட்கவேண்டும் என்று நான் எண்ணிக்கொண்டு இருந்தேன், அதற்கு வாய்ப்பும் கிடைத்தது. 

நாங்கள் காரில் ஊருக்கு திரும்பி வந்துக்கொண்டு இருந்தோம், அப்போது அந்த கேள்வியை நான் கேட்டுவிட்டேன், ஆனால், அதற்கு அவர் கொடுத்த பதிலை நான் எதிர்ப்பார்க்கவில்லை. அவர் என்னிடம் ‘Biblical Archaeology Review’ என்ற குழுவிற்கு/பத்திரிக்கைக்கு ஒரு கடிதம் எழுது, அதில் ஜூரிக்கில் செய்யப்பட்ட கார்பன் 14 என்ற சோதனை தவறாக செய்யப்பட்டது என்று விமர்சனம் செய் என்று என்னிடம் சொன்னார். இந்த பதிலை நான் அவரிடம் எதிர்ப்பார்க்கவில்லை. ஜூரிக் பரிசோதனை கூடத்தில் நடைப்பெற்ற சோதனையை குறைகூற என்னிடம் எந்த ஆதாரமும் இல்லை. நான் எப்படி ஆதாரமில்லாமல் அவர்களை குறைகூறமுடியும்? நான் அவருக்கு பதில் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்துவிட்டேன்.

நான் நியூயார்க் திரும்பிய பிறகும், அந்த உரையாடல் என்னை தூங்கவிடவில்லை, எப்படியாவது, ஐஸன்மேனுக்கு உதவவேண்டும், ஆனால்,  அதே நேரத்தில் எந்த ஒரு ஆதாரமும் இல்லாமல் ஜூரிக் பரிசோதனை கூடத்தை விமர்சிக்கக்கூடாது என்பதற்காக ஒரு முடிவிற்கு வந்தேன். ஜூரிக் அல்லாத வேறு ஒரு உலக புகழ்பெற்ற பரிசோதனைக் கூடத்தில் சவக்கடல் சுருள்கள் பற்றிய இரண்டாவது கார்பன் 14 பரிசோதனை செய்யப்படவேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன். இதன் மூலம், ஐஸன்மேன் மகிழ்ச்சி அடைவார் என்று எண்ணி, ‘Biblical Archaeology Review’க்கு ஒரு கடிதம் எழுதினேன். இந்த முறை நடக்கும் பரிசோதனைக்கு நானே பணத்தை கொடுப்பதாக அந்த கடிதத்தில் வாக்கு கொடுத்தேன். நான் ஒரு ஏழை மாணவனாக இருந்தாலும், எப்படியாவது $1800ஐ புரட்டவேண்டும் என்று முடிவு செய்தேன். 

என் கடிதத்தை போஸ்ட் செய்வதற்கு முன்பாக, ஒரு முறை ஐஸன்மேனுக்கு தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு, இந்த கடிதத்தை படித்துக் காட்டலாம், அவர் அதிகமாக மகிழ்ச்சி அடைவார் என்று எண்ணி, அவருக்கு போன் செய்தேன், அவருக்கு கடிதம் முழுவதையும் படித்துக் காட்டினேன். ஆனால், இனி எந்த ஒரு ரேடியோ கார்பன் பரிசோதனையும் சவக்கடல் சுருள்கள் மீது செய்யக்கூடாது என்ற முடிவில் இருந்தார், நான் அந்த கடிதத்தை அனுப்பக்கூடாது என்று என்னை கேட்டுக்கொண்டார், நான் துக்கத்தோடு ஆச்சரியப்பட்டேன். முதன் முதலாக அவர் செய்த ஜூரிக் கார்பன் பரிசோதனை தன்னுடைய கோட்பாட்டிற்கு எதிராக வந்தபடியினால், அவர் இந்த இரண்டாம் முறை பரிசோதனையை கூட நம்பவில்லை.  நான் அவருக்கு கார்பன் முறையில் உள்ள விஞ்ஞான உண்மைகளை எடுத்துச் சொன்னேன், அவர் கேட்கவில்லை, பல முறை நாங்கள் இருவரும் போனில் விவாதித்தோம். நான் அந்த கடிதத்தை அனுப்பக்கூடாது என்று கேட்டுக்கொண்டார், நான் அதன் அவசியத்தை அவருக்கு எடுத்துச் சொன்னேன்.

ஐஸன்மேனின் மறுப்பிற்கு எந்த ஒரு சரியான காரணம் இருப்பதாக எனக்குத் தெரியவில்லை. எனவே நான் அந்த கடிதத்தை போஸ்ட் செய்துவிட்டேன்.  என் கடிதம் மே-ஜூன் மாத Biblical Archaeology Review (BAR) பத்திரிக்கையில் வெளியிடப்பட்டது. Biblical Archaeology Reviewன் தலைமை ஆசிரியர் ஹெர்ஷெல் ஷான்க்ஸ் என் கடிதத்தை, ” Israel Antiquities Authority”ன் அமிர் திரோரிக்கு அனுப்பி, ஏன் இந்த பரிசோதனையை நீங்கள் இரண்டாம் முறை செய்யக்கூடாது என்று கேட்டுக்கொண்டார். சில மாதங்கள் கழித்து, இஸ்ரேலிலிருந்து எனக்கு ஒரு கடிதம் வந்தது, உங்களின் கோரிக்கையை Israel Antiquities Authority ஏற்றுக்கொண்டது, உங்களின் விருப்பப்படி பரிசோதனையைச் செய்யலாம் என்று எழுதப்பட்டு இருந்தது. என்னுடைய ஒரு கடிதம் இவ்வளவு பெரிய வேலையை செய்யும் என்று நான் எதிர்ப்பார்க்கவே இல்லை. நான் டக்ஸன் (Tucson AMS Lab) பரிசோதனை கூடத்திற்குச் சென்று தேவையான இதர வேலைகளை முடித்தேன். 1994-1995ம் ஆண்டில், சவக்கடல் சுருள்கள் மீது இரண்டாம் ரேடியோ கார்பன் 14 பரிசோதனை வெற்றிகரமாக நடத்தப்பட்டது.

இந்த முறை வெளி வந்த முடிவுகள் கூட ஐஸன்மேனுக்கு சாதகமாக இல்லை. அவர் இரண்டாம் முறையும் ஏமாற்றப்பட்டார். என்னுடைய இந்த கடிதம், அவருக்கு இரண்டாம் முறையும் ஏமாற்றத்தை கொடுத்தபடியினால் தான் அவர் என்னைப் பற்றி, அப்படி எழுதினார். அவர் வேண்டாம் என்று தடுத்தும், நான் இரண்டாம் கார்பன் 14 முறையில் பரிசோதனையைச் செய்தபடியினால், அவர் என் மீது கோபமாக உள்ளார். 

Admittedly, Eisenman is a professor of Middle-East religions and Director of the Institute for the Study of Judeo-Christian Origins at CSU, Long Beach. But Eisenman's critics are people like Hershel Shanks (editor of the Biblcal Archaeological Review), Daniel J. Harrington (see his article on the subject here, and his article in the Journal of Biblical Literature ("Qumran Cave Texts: A New Publication," v. 11/3, 1993), co-authored with Strugnell, criticizing Eisenman's earlier handling of translations of Cave 4 texts), William Stegner (senior scholar at Garrett-Evangelical Theological Seminary, whose review of the book in Christian Century(February 4-11 1998) makes the same charges against Eisenman that I do, in more detail. 

Most other scholars regard Eisenman as someone to be ignored.

மூலம்: http://www.tektonics.org/books/eisenbrojrvw.php

(see his article on the subject here, and his article in the Journal of Biblical Literature ("Qumran Cave Texts: A New Publication," v. 11/3, 1993), 

Robert Eisenman and Michael Wise in 1992 infuriated many of their scholarly colleagues by providing introductions, transcriptions, and translations for fifty Cave 4 documents.[9] The problem was that they skimmed off the "cream" of the Cave 4 texts and did their work badly:[10] their transcriptions and translations are often inaccurate, and the introductions place the texts within a hypothesis that almost all scholars reject: that the Qumran scrolls came from the "messianic movement" in Palestine that included Palestinian or "Jamesian" Christianity.

L.H. Schiffman (professor at NYU and DSS expert) says of Eisenman:

"What you essentially do is load on a whole lot of associative material that may or may not be parallel, and then deny all criteria of dating which specifies anything that we can possibly use -- one by one they're all written off -- then you take a fundamentally correct position (that all this stuff has got to be reevaluated and requestioned) and turn it into a bunch of jumbled information, which has nothing to do with the subject at hand.... Thus theory presents the notion that the entire set of documents is talking about a certain period, whereas virtually everybody believes that it dates to another period. So you must simply write off all evidence which doesn't fit your view."

மூலம்: http://www.answering-islam.org/Literature/eisenman.html

Second, the scrolls are not the documents of an early Christian sect. Contrary to claims by certain sensationalists, the scrolls never mention Jesus, John the Baptist, or James the Just, the "brother" of Jesus. Further, the scrolls in no way reflect Christian beliefs. The only way to make such an outrageous claim is to radically redefine Christianity to accord with the scrolls. In fact, the most recent carbon-14 testing has confirmed the dating that had already been established by paleography, which is the study of the shapes of Hebrew letters and of other ancient writing. Since all the material was composed before the rise of the early church, the Dead Sea Scrolls cannot refer to those events. [page xxi]

He [Eisenman] has advocated the view that the scrolls are closely linked to early Christianity, an approach that has gained few adherents. [page 25]

A similar view has recently been espoused by some who wish to claim that the scrolls refer directly to the early Christian movement. This view, as I previously maintained, is impossible to accept on chronological grounds. [page 120]

It must be stressed at the outset that the scrolls contain no references to Christianity. Christianity is a movement that began as a Jewish sect and then developed into a separate religious group. Because the sectarian documents [i.e., Dead Sea Scrolls] were authored before the careers of John the Baptist and Jesus, the scrolls make no mention nor do they even allude to these New Testament figures -- not withstanding specious claims to the contrary. [page 371]

மூலம்: http://www.answering-islam.org/Literature/eisenman.html

Commenting on the dating of the Dead Sea Scrolls accomplished by two independent Carbon-14 tests and paleographic techniques (all of which confirmed one another), Professor H. Stegemann said of Eisenman's hypothesis regarding the scrolls:

Therefore one may dismiss Dr. Eisenmann's ideas in this field. (quoted in "The People of the Dead Sea Scrolls", Garcia-Martinez and Barrera, 1993, p. 25)

மூலம்: http://www.answering-islam.org/Literature/eisenman.html

The thesis that Qumran manuscripts reflect Judaeo-Christian origins rests on incorrect dating of those manuscripts. (ibid, p. 25).

The certain fact is that the New Testament texts show many parallels and points of contact with the texts from Qumran. As the Essene writings are more ancient than the Christian writings it is logical to assume that the former could influence the latter. Undoubtedly, just as two parallel lines never actually meet, a Qumran text and a gospel text can run parallel without it meaning that the first has influenced the second directly. Study of comparative literature and comparative religion has often fallen into "parallelomania" (Sandmel), which confuses parallel with tangents and similarities of form or content with direct contacts or influences. (ibid, p. 203)

If only the points of contact between the New Testament texts and those from Qumran are noticed, a distorted view of them both results. It is important not to forget the points of disagreement, which we have not considered here but turn out to be more numerous and, in general, more significant. (ibid, p. 220)

மூலம்: http://www.answering-islam.org/Literature/eisenman.html

DEAD SEA SCROLLS: THREAT TO CHRISTIANITY?

Fr. William Most

The volume is controversial. A four day conference on the scrolls was scheduled for the New York Blood Center for Dec. 14-17, 1992, reported in Biblical Archaeology Review March-April, 1993, pp. 63-68. Less than a week before the conference, 18 prominent scholars released a statement strongly attacking the work of Eisenman and Wise, charging, "unethical appropriation" of the work of others, of using unnamed publications in a "fraudulent manner," hiding from the readers the fact that some things had already been published. The special point of condemnation was the claim that Eisenman and Wise had used a text called MMT, which had been edited previously by Elisha Qimron, who said "they stole my work." The two authors claim they worked with knowledge of the work of Qimron but not depending on it. Now that text, MMT, was put together out of several fragments - resulting in a problem to know in what order to put them - Eisenman and Wise claim they worked independently, and did not depend on the edition by Qimron. But some time back a samzidat (bootleg) copy of MMT was in general circulation. It contained some misjoins of fragments - the same misjoins used by Eisenman and Wise. According to Biblical Archaeology Review March-April, 1993, p. 65 Wise could not give a satisfactory explanation of how he had the same misjoins as the samzidat copy if he really had worked independently.

மூலம்: http://www.ewtn.com/library/SCRIPTUR/DEADSEA.HTM

ஐஸன்மேன் ஒரு சரித்திர ஆசிரியர் தான், பாலியோகிராஃபர் கிடையாது என ஒப்புக்கொண்ட வைஸ்:

Many scholars then boycotted the conference. But a sort of peace was made. The 18 signers of the statement were willing to "retract the statement and all it implies." Wise in turn in a published statement said he regretted the unintended impression on the degree to which some parts of the work were done independently of the work of others. He admitted indebtedness in part. According to the Biblical Archaeology Review report, on p. 65, Wise said that Eisenman is "an historian and not a paleographer", and was responsible chiefly for the interpretations of the texts.

மூலம்: http://www.ewtn.com/library/SCRIPTUR/DEADSEA.HTM

Good Question......how well-respected are the theories of Eisenman, Allegro, Thiering, and Baigent & Leigh concerning the Dead Sea Scrolls?

மூலம்: http://christianthinktank.com/iceman.html